Κλινική Θεραπευτική Γιόγκα & Αποκατάσταση από Κρανιοεγκεφαλική κάκωση ή εγκεφαλικό
Δουλεύοντας για 6 μήνες και 4 ώρες την ημέρα με ασθενή κατά την αποκατάσταση του μετά από κράνιο-εγκεφαλική κάκωση θα ήθελα με χαρά και με εκτίμηση να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου. Ο στόχος αυτού του άρθρου είναι να δείξει πως μπορεί να βοηθήσει η κλινική εφαρμογή της Θεραπευτικής Γιόγκα.
Το εγκεφαλικό επεισόδιο και οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις είναι δυστυχώς πολύ συχνές και έχουν πολλά κοινά στο μακροχρόνιο πρόγραμμα κινητικής αποκατάστασης. Αν και κάποια ερευνητικά άρθρα υποδεικνύουν ότι είναι δυνατή η συνεχής ανάκαμψη (Freund et al., 2013), όλα συνιστούν εντατική κι εξατομικευμένη θεραπευτική πρακτική εντός του πρώτου χρόνου (Miyai et al., 2009) με πολλά διαφορετικά ερεθίσματα με την μέγιστη ένταση στους πρώτους 6 μήνες καθώς μετά από αυτούς και μέχρι τους 12 μήνες φθάνουν οι ασθενείς ένα όριο εξέλιξης (Walker and Pickett, 2007).
Τα κύρια συμπτώματα ήταν η αφασία (δυσκολία επικοινωνίας), ο νυσταγμός, η κεφαλαλγία (μπορεί να διαρκέσει 6-12 μήνες), η μειωμένη οπτική οξύτητα, η αριστερή ημίπάρεση (απώλεια της αίσθησης και της κίνησης στη συγκεκριμένη πλευρά), η αταξία (ασυντόνιστη κίνηση) και η υποστατική υπόταση που είναι κοινά σημεία της κρανιο-εγκεφαλικής κάκωσης και δη της παρεγκεφαλιδικής δυσλειτουργίας (Stephen et al., 2019).
Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι ήταν να αποκτήσουν ξανά την αίσθηση και τον συντονισμό του σώματος, ισορροπία στην καθιστή θέση εντός 2 μηνών, ενώ οι μακροπρόθεσμοι στόχοι ήταν να περπατήσει μέσα σε 6 μήνες.
Οι στόχοι επιτεύχθηκαν μέσω από ένα εντατικό πρόγραμμα 4 ωρών την ημέρα, δεδομένου ότι διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές, όπως από το Ίδρυμα Neurotrauma του Οντάριο, συνιστούν τουλάχιστον 3 ώρες προγράμματος αποκατάστασης από μια πολύ-επιστημονική ομάδα. Οι στόχοι επιτεύχθηκαν λόγω των πολλών διαφορετικών κινήσεων και πάρα πολλών επαναλήψεων μέχρι το σημείο κόπωσης καθώς οι επαναλήψεις διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη νευροπλαστικότητα ( Kimberley et al., 2010).
Χρησιμοποιήθηκαν άσανας/ασκήσεις όπως η στάση της καρέκλας (σταδιακά μέχρι 100 utkatasanas ανά ημέρα), κινήσεις του άνω και κάτω άκρου (πολλές έξυπνες παραλλαγές dwipada pitham, jatthara parivritti, apanasana, supta padangustasana, urdhva prasarita padasana) για ενδυνάμωση και συντονισμό κέντρου, γλουτών, τετρακέφαλων, ενώ σταδιακά χρησιμοποιήθηκαν οι όρθιες στάσεις με παραμονή (virabadrasana I, tadasana).
Ο ασθενής ανέκτησε τον συντονισμό του σώματος, την καθιστή θέση, την ικανότητα στάσης και το βάδισμα λόγω του απόλυτα εξατομικευμένου προγράμματος Yoga Therapy που χρησιμοποίησε την αφή, την επικοινωνία και την όραση δείχνοντας, αγγίζοντας και επικοινωνώντας τις μικρές εβδομαδιαίες μετρήσιμες επιτυχίες με τον ασθενή.
Παρόλο που διαφορετικοί άνθρωποι χρειάζονται διαφορετικές θεραπείες και οι ίδιοι άνθρωποι χρειάζονται διαφορετικές υπηρεσίες σε διαφορετικές φάσεις της αποκατάστασής τους (Turner-Stokes and Wade, 2004), αυτό που είναι κοινό και κρίσιμο για την νεύρο-πλαστικότητα (ικανότητα δημιουργίας νέων συνάψεων στον εγκέφαλο σε οποιαδήποτε ηλικία και κατάσταση) είναι η ανάγκη για μια εντατική, δημιουργική και εξατομικευμένη πρακτική. Κάθε άτομο είναι μοναδικό και αυτός είναι ο λόγος που η εξατομικευμένη πρακτική που προσφέρει η κλινική θεραπευτική γιόγκα είναι τόσο πολύτιμη.
